Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2011

Δημοσίευμα σε Ιταλική εφημερίδα σχετικά με την εκδήλωση-φόρο τιμής στον Νικηφόρο Βρεττάκο

     Μετάφραση από άρθρο της Ιταλικής  Εφημερίδας ‘’EUREKA’’:

"Μαγικό  Ηλιοβασίλεμα''

Σχεδόν τυχαία βρέθηκα μια Κυριακή, πριν από μερικούς μήνες, με κάποιους φίλους, μεταξύ αυτών ένας καταγόμενος από την Σπάρτη και έτσι μεταξύ ενός ποτηριού μπύρας και ένα σουβλάκι, η συζήτηση έφτασε γύρο από τους Έλληνες ποιητές που ίσως ακούγοντε λιγότερο από εκείνους που γίνανε διάσημοι, αλλά άφησαν πολύτιμους στοίχους.

Ένας από αυτούς είναι αναμφίβολα ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος, του οποίου γιορτάζουμε τα εκατό χρόνια από την γέννησή του, το 2012 .

Πολλαπλές είναι οι συλλογές που μας άφησε και η ανάγνωση των στοίχων του, που ξεχειλίζουν από φώς, λουλούδια, φρούτα, δέντρα, θάλασσα, ήλιο, αέρα, μοιάζουν με εικόνες που τοποθετημένες δίπλα σε έννοιες όπως την ψυχή, την αιωνιότητα, την πατρίδα, μας χαρίζουν μία χρωματιστή και μελωδική παύση τόσο χαλαρωτική όσο αναζωογονητική.

Τα πάντα, ως συνήθως, στην ποίηση εξαρτούνται από την ερμηνεία τους. Έτσι, ένα πρωί, ωθουμένη από περιέργεια, του πώς θα μπορούσε να ερμηνευτεί ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματα, «Το Ηλιοβασίλεμα», πρότεινα στα παιδιά του Il Mulino Magico, να μου περιγράψουν με λόγια ή ζωγραφιές τι είχαν καταλάβει από το ποίημα που μόλις είχαμε διαβάσει. Το αποτέλεσμα; Εξαιρετικό! Σαράντα περίπου διαφορετικές ερμηνείες. Ο Μάριος, 4 χρονών, ζωγράφισε ένα ανθρωπάκι με ένα τεράστιο κίτρινο στέμμα στο κεφάλι του, ερμηνεύοντας έτσι την λέξη «Ηλιοβασίλεμα» ως τον Βασιλιά του Ήλιου, ενώ η Δανάη γέμισε σχεδόν όλο το χαρτί με έναν πορτοκαλί ήλιο, κάτω από τον οποίο ζωγράφισε ένα πράσινο κρεβάτι και γύρω γύρω μουσικά όργανα. Η Εβίτα περικύκλωσε τον σκούρο κιτρινωπό ήλιο που μπαίνει στην θάλασσα με ένα ουράνιο τόξο που η ίδια αγκαλιάζει, ενώ είναι σίγουρα συγκινητικό εκείνο του Νικόλα που κάτω από έναν ουρανό βαμμένο κόκκινο σαν την φωτιά, ζωγράφισε τον ήλιο που με τις ακτίνες του αγγίζει την μπλε σκούρα θάλασσα και δίπλα, έναν μεγάλο άνθρωπο που έχει σε όλο του το πρόσωπο γραμμούλες από γαλάζιο μαρκαδόρο: τα δάκρια. Ο άνθρωπος κλαίει, μου εξηγεί, γιατί όταν ο ήλιος δύει η ημέρα τελειώνει και εκείνος, το ανθρωπάκι, δεν θέλει τίποτα να φτάνει στο τέλος. Είναι και αυτή ποίηση, ποίηση που πηγάζει από εκείνη του Νικηφόρου Βρεττάκου.

Με αυτό το πνεύμα λοιπόν, το Il Mulino Magico στηρίζει την ανοιχτή σε όλους εορταστική εκδήλωση, που οργάνωσε το Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη της Σπάρτης, ο Σύλλογος Κροκεατών Αθήνας
υπό την συντόνιση του κ. Βασίλη Σταύρου, για την εκατονταετή επέτειο από την γέννησή του, ως φόρο τιμής για την ζωή και το έργο του που θα λάβει χώρα στο Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς Χαλανδρίου, την Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου στις 19:30, κατά την διάρκεια της οποίας θα απαγγελθούν και θα ερμηνευτούν από μια χορωδία με την συνοδεία γνωστής ορχήστρας τα ποιήματα του ποιητή Βρεττάκου.

Επίσης, από τις 22 έως τις 25 Σεπτεμβρίου, το Αετοπούλειο Πολιτιστικό Κέντρο θα φιλοξενήσει το Αρχείο του Νικηφόρου Βρεττάκου.

Ennia Daniela Dall’Ora

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου